De afgelopen paar jaar heb ik vaak afscheid genomen.
Afscheid van een werkgever, afscheid van werken in loondienst, afscheid van een gevoel van onzekerheid, afscheid van leuke opdrachtgevers, afscheid van vrienden, afscheid van dierbaren…
Afscheid klinkt eigenlijk altijd als iets dat niet leuk is, maar is dat ook echt zo?
Laat ik bijvoorbeeld eens beginnen met het afscheid van mijn laatste werkgever waar ik in vaste dienst heb gewerkt. Nee, dat was toen niet leuk, in ieder geval niet de manier waarop dat ging. Maar nu, even verder in de tijd, is dat het beste wat me had kunnen overkomen.
Ik besloot toen namelijk om afscheid te gaan nemen van mijn werkende leven in loondienst.
Ik begon voor mezelf.
Maar kon ik dat wel? Was ik niet te oud om zo’n grote stap te nemen, zat het bedrijfsleven wel op me te wachten? Kortom, onzekerheid troef. En nu, 2 jaar verder kan ik zeggen dat ik afscheid heb kunnen nemen van die onzekerheid. Want ja, het bedrijfsleven had mij blijkbaar best nodig. Ik kreeg leuke opdrachten, ontmoette leuke mensen en kwam tot de ontdekking dat ik talenten had waar ik anderen mee kon helpen. Die leuke opdrachten betekenden uiteindelijk dan ook wel weer dat ik afscheid moest nemen. Afscheid van bedrijven waar ik het enorm naar mijn zin had, afscheid van collega’s waar ik toch een band mee had opgebouwd. En nee, dat soort afscheid is even helemaal niet leuk, maar als je kunt terugkijken op een mooie tijd dan geeft het wel een goed gevoel. En helemaal definitief is zo’n afscheid nooit wat mij betreft, ik ga nog geregeld langs voor een bak koffie en heb contact via social media of app.
Die leuke opdrachten betekenden uiteindelijk dan ook wel weer dat ik afscheid moest nemen. Afscheid van bedrijven waar ik het enorm naar mijn zin had, afscheid van collega’s waar ik toch een band mee had opgebouwd. En nee, dat soort afscheid is even helemaal niet leuk, maar als je kunt terugkijken op een mooie tijd dan geeft het wel een goed gevoel. En helemaal definitief is zo’n afscheid nooit wat mij betreft, ik ga nog geregeld langs voor een bak koffie en heb contact via social media of app.
Ik nam afscheid van het idee dat ik alleen als secretaresse zou kunnen werken want ik ontdekte dat ik met mijn passie voor taal iets voor anderen kon betekenen. Ik werd gevraagd om teksten te schrijven en te redigeren voor websites en ik bleek behoorlijk handig te zijn in het vindbaar maken van die teksten op Google. En dus nam ik afscheid van het idee dat ik alles wel wist en ging daar een training voor volgen zodat ik nu een SEO-deskundige tekstschrijver ben.
Tja… afscheid van vrienden. Soms moet je besluiten dat het beter is om een vriendschap te beëindigen omdat het voor beide partijen niet veel meer toevoegt. Een vriendschap kan soms ook een last worden en dan is afscheid nemen niet bepaald de weg van de minste weerstand maar vaak wel de beste.
Afscheid van dierbaren heb ik in mijn leven al heel veel moeten nemen. En dat is denk ik de enige vorm van afscheid nemen die wat mij betreft nooit als positief ervaren wordt.
Ik kan er vrede mee hebben als iemand geen pijn meer hoeft te hebben, maar vrede hebben is nog iets anders dan het als positief ervaren.
Dus is afscheid iets positiefs of juist negatief? Ik denk dat ik kan zeggen dat ik afscheid nemen over het algemeen zie als positief. En zoals een tegeltjeswijsheid zegt: ieder afscheid betekent ook weer een nieuw begin. En ieder begin is weer de start van een nieuw hoofdstuk van mijn eigen boek.
Groetjes, Hanja