We zitten alweer anderhalve maand in het nieuwe jaar. Terugkijkend op 2019 kan ik alleen maar constateren dat ik daar dubbele gevoelens bij heb.
Zakelijk gezien was het een fijn jaar. Bewust ben ik wat minder gaan werken om wat meer balans tussen privé en zakelijk te vinden. Dat was uiteindelijk een van de redenen waarom ik ruim 4 jaar geleden voor mijzelf ben begonnen. Ik merkte dat die balans toch weer een beetje weg ging zakken en ik heb zelfs een aantal opdrachten teruggegeven om die balans weer te vinden.
Dat vond ik trouwens best wel moeilijk, maar ik ben eerlijk tegen de opdrachtgevers geweest over de reden en van hun kant was daar gelukkig alle begrip voor. Dat is het gevaar toch wel een beetje van overal ja op zeggen omdat alles zo leuk is.
Ik kreeg mooie opdrachten bij de iPabo en bij Roche (ja weer… ik word daar toch steeds weer teruggevraagd en ga daar ook met heel veel plezier naartoe).
Daarnaast ben ik me meer gaan bezighouden met het redigeren van teksten en het bouwen van websites. Voor Athina-Finance heb ik in de zomer een website gemaakt en voor Wat Chris Weet in het najaar. Van beide opdrachten heb ik ook weer nieuwe dingen geleerd.
Ik mocht voor Mathijs Vrieze de eindredactie doen van zijn eigen magazine “Gezond”. Een flinke klus, maar het resultaat mocht er zijn en ik kreeg toch wel weer de bevestiging dat ik dit wel heel leuk vind om te doen.
En als toetje mocht ik voor Carlo Boszhard zijn Ziggodome Christmas Show redigeren. Weer een hele andere manier van werken omdat je gebonden bent aan de muziek en dus niet zomaar teksten kan gaan ‘verbouwen”.
De Christmas Show was een groot succes in december en ik ben blij dat ik daar op de achtergrond een beetje aan bij heb kunnen dragen.
Privé was het een moeilijk jaar, vooral de tweede helft. Mijn moeder overleed in september na uiteindelijk een kort ziekbed. Ze heeft een fijn leven gehad en ondanks dat ze de laatste 4 jaar ziek was heeft ze er toch het beste van gemaakt en genoten van het leven en van de mensen om haar heen. Wij hadden er uiteindelijk vrede mee omdat het leven voor haar klaar was zoals ze zelf aangaf op het eind.
Je komt dan in de flow van administratieve rompslomp met instanties die heel soepel meewerken en meedenken, maar ook instanties (vooral verzekeringsmaatschappijen) die vooral moeilijk doen en zich niet realiseren dat je net iemand verloren bent en dus geen tijd hebt (of geen zin) om allerlei ingewikkelde formulieren in te vullen.
En aan het einde van het jaar werd een hele goede vriendin die ik al bijna 40 jaar kende voor de 4e keer ernstig ziek. En deze keer heeft ze het gevecht verloren. En dan ben je 63, staat nog midden in het leven en je gezin en dan ineens is het klaar.
Ik ben daar opstandig, boos en uiteraard verdrietig over geweest. Maar langzamerhand gaan de mooie herinneringen de laatste nare weken een klein beetje toedekken en begint het leven weer een beetje “normaal” te worden.
Maar wat is normaal. Wij vinden eigenlijk alles heel snel normaal, maar ik realiseer me nu vooral dat dat niet zo is. De afgelopen periode is ook een les voor me geweest. De les vooral om niet alles vanzelfsprekend te vinden wat er gebeurt.
Het is niet vanzelfsprekend om elke ochtend gezond op te staan, of leuk werk te hebben, fijne vrienden te hebben en een fijne familie. Je moet daar af en toe gewoon even bij stilstaan en koesteren wat je hebt. Werken aan het onderhouden van vriendschappen, want die mensen zijn zo belangrijk in periodes van verdriet, maar ook van plezier.
Maar vooral genieten van elke dag dat je gezond opstaat en van het leven.
En stel vooral niets uit tot later, want later kan wel eens eerder komen dan je denkt.
En wat gaat 2020 brengen? Ik heb geen glazen bol, maar ik hoop vooral dat de mensen om mij heen en ikzelf gezond blijven en genieten van het leven.
En zakelijk? Ik heb nog steeds een fijne opdracht bij Roche, ik ga administratieve ondersteuning geven aan 2 hele inspirerende advocaten, Klaartje Freeke en Wikke Monster, ik blijf me bezighouden met communicatieve zaken voor Buyproxy, ik ga vast weer een mooie website bouwen voor Christa Takens (ja ja, nog eentje), ik blijf voor Charlies-Kitchen de teksten redigeren en verder laat ik me verrassen.
Ik hoop zeker nog op een paar mooie grote redactie opdrachten en verder dus niet te ver vooruit denken.
Wat mij betreft wordt 2020 een mooi jaar met een goede balans tussen werk en privé en vooral genieten van alles wat ik heb.
Liefs,
Hanja